W Polsce z niepłaceniem alimentów mierzy się ponad 600 tysięcy dzieci. Według danych BIG InfoMonitor średni dług alimenciarza przekracza 44 tysiące złotych. Choć prawo jasno określa obowiązek utrzymania dziecka (art. 128 i 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), egzekucja często pozostaje fikcją.

Wielu rodziców formalnie nie pracuje, ukrywa dochody lub wykazuje minimalne zarobki, mimo że ich realne możliwości są dużo większe. Sąd, znając ten mechanizm, ma prawo oceniać potencjalne możliwości zarobkowe, a nie tylko to, co dłużnik oficjalnie zarabia. Problem w tym, że system komorniczy, administracja i Fundusz Alimentacyjny nie nadążają za rzeczywistością — a matki (lub ojcowie) samotnie wychowujący dzieci zostają z tym sami.

Złóż wniosek o egzekucję komorniczą (nawet po kilku miesiącach zaległości).
Zgłoś sprawę do rejestru dłużników (np. BIG InfoMonitor).
Wystąp o wsparcie z Funduszu Alimentacyjnego.
Zbierz dowody ukrywania dochodów (np. wydatki, styl życia, praca „na czarno”).
Poinformuj sąd o zmianie sytuacji finansowej dłużnika.
Skorzystaj z pomocy prawnika lub bezpłatnej konsultacji.
W razie potrzeby złóż zawiadomienie o uporczywym uchylaniu się od alimentacji (art. 209 Kodeksu karnego).
Nie poddawaj się – wyrok to prawo Twojego dziecka, nie przysługa.

Więcej informacji